Zaburzenia miesiączkowania – co powinniśmy o nich wiedzieć?

Co powinniśmy wiedzieć o zaburzeniach miesiączkowania?

Niekiedy nieregularne miesiączki mogą być zjawiskiem naturalnym, a czasami zwiastunem choroby. Mogą również oznaczać przejściowy spadek sprawności psychicznej i fizycznej kobiety. Czy nieregularne miesiączki w wieku 13 lat to coś poważnego? Co mogą oznaczać zaburzenia miesiączkowania w wieku 18 lat, a co w wieku 45 lat? Odpowiadamy w niniejszym artykule.

Zaburzenia miesiączkowania w wieku do 18 roku życia

Pierwsza miesiączka najczęściej ma miejscu w wieku od 11 do 13 lat. Jej pojawienie się jest wynikiem hormonów produkowanych przez podwzgórze, przysadkę mózgową oraz jajniki. Układ hormonalny u młodych dziewcząt dopiero dojrzewa i nie jest w pełni wykształcony, dlatego też pierwsze cykle miesiączkowe nie są regularne oraz zazwyczaj przebiegają bez owulacji.

Jeżeli zaburzenia miesiączkowania trwają rok lub dwa od pierwszej menstruacji należy wiedzieć, iż jest to jak najbardziej normalne zjawisko, należy je jednak obserwować. W przypadku gdy utrzymują się one dłużej niż dwa lata, warto rozważyć konsultację ginekologiczną. Może okazać się, że organizm zaniepokojonej dziewczyny potrzebuje po prostu więcej czasu na uregulowanie się.

Zaburzenia miesiączkowania w wieku do 45 roku życia

Niewiele kobiet może pochwalić się regularną miesiączką, mającą miejsce tego samego dnia w każdym miesiącu, a czasami nawet i rozpoczynającą się w podobnej godzinie. Jeżeli zatem co jakiś czas mają miejsce niewielkie odchylenia od normy, nie ma czym się przejmować. Przyczyną nieregularnych miesiączek są najczęściej diety odchudzające, ale także i stresujący tryb życia, niedobór snu, spory wysiłek fizyczny oraz przepracowanie. Jeśli natomiast cykle miesiączkowe bardzo często są nieregularne np. od ostatniej menstruacji do kolejnej mijają 2-3 miesiące, warto wtedy ustalić, jaka jest tego przyczyna.

Do nieregularnych miesiączek najczęściej przyczyniają się zaburzenia hormonalne. Kiedy cykle miesięczne są zbyt długie bądź za krótkie, przebiegają bez owulacji, a krwawienia są niewielkie może to oznaczać, że przyczyną jest nadmiar prolaktyny – hormon, który jest wydzielany przez przysadkę mózgową. Związane z niedoczynnością bądź nadczynnością tarczycy są najczęściej rzadkie, nieregularnie i jednocześnie skąpe menstruacje. Obfite oraz przedłużające się krwawienia oznaczają najczęściej, że w drugiej fazie cyklu występuje niedobór progesteronu (o tym w jaki sposób można go uzupełnić przeczytasz na stronie https://zdrowiewformie.pl.

Zaburzenia miesiączkowania w wieku powyżej 45 roku życia

Należy wiedzieć, że perimenopauza to okres przed ostatnią menstruacją, w trakcie którego pojawiają się charakterystyczne symptomy u kobiety, oznaczające nadchodzące zmiany w organizmie. Występuje on u kobiet nawet tuż po 45 roku życia w związku ze zmniejszeniem syntezy progesteronu oraz estrogenu. Wtedy cykle miesiączkowe coraz częściej są nieregularne oraz bezowulacyjne. Nierzadko też miesiączki są bardziej obfite niż przedtem, a przerwy między nimi się wydłużają.

Jeżeli od ostatniej miesiączki przez rok czasu nie pojawiło się krwawienie menstruacyjne, to już więcej się nie pojawi. Ostatnią miesiączkę określa się mianem menopauzy i nawet skąpe krwawienia po niej występujące traktuje się jako nieprawidłowe i nie są one uznawane za krwawienie menstruacyjne. Różnice te zostały szerzej opisane na tej stronie. Zaburzenia cyklu miesiączkowego przed menopauzą są jak najbardziej naturalne, jednakże należy je dokładnie obserwować.